kolba
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kol•ba -bie, -bę; kolb
Słownik języka polskiego PWN*
kolba
• kolbka
1. «kwiatostan groniasty o silnie zgrubiałej, mięsistej osi»
2. «naczynie z szyjką używane w laboratoriach do ogrzewania, destylacji cieczy, sporządzania i przechowywania roztworów itp.»
3. «tylna część ręcznej broni palnej, służąca do oparcia broni o ramię w czasie strzelania»
• kolbka
