kompandor
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•pan•dor -ra, -rze; -ry, -rów a. kompander
Słownik języka polskiego PWN*
kompandor «urządzenie elektroniczne w magnetowidzie, magnetofonie, modemie itp., zmieniające dynamikę sygnału w celu zmniejszenia zakłóceń»