konfidentka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•fident•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
konfident
• konfidencki • konfidentka
1. «tajny współpracownik policji, wywiadu itp.»
2. daw. «osoba zaufana»
• konfidencki • konfidentka