konstrukcja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•struk•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
konstrukcja
• konstrukcyjny • konstrukcyjnie
1. «sposób, w jaki połączone są elementy tworzące jakąś całość»
2. «rzecz skonstruowana, zbudowana»
3. «konstruowanie, budowanie»
4. «metoda wykreślania figur geometrycznych na podstawie odpowiednich danych»
• konstrukcyjny • konstrukcyjnie
konstrukcja bezosobowa «zdanie, w którym nie ma podmiotu gramatycznego»
konstrukcja ergatywna «zdanie, w którym podmiot jest wyrażony w formie przypadka zależnego»