konsystorz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•systorz -rza; -rze, -rzy
Słownik języka polskiego PWN*
konsystorz
• konsystorski, konsystorialny
1. «zebranie kardynałów pod przewodnictwem papieża»
2. «w Kościołach protestanckich: rada stojąca na czele diecezji lub Kościoła»
3. «w Kościele katolickim do XX w.: kuria biskupia»
4. zob. sąd konsystorski
• konsystorski, konsystorialny