kontrakty
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•trakt -ktu, -k•cie; -któw
Słownik języka polskiego PWN*
kontrakty «zapoczątkowane w XVI w. doroczne zjazdy szlachty polskiej, mające na celu zawieranie umów gospodarczych»
kontrakt
• kontraktowy • kontraktowo • kontrakcik
1. «umowa, głównie handlowa, zawarta na piśmie między stronami; też: zatrudnienie na mocy takiej umowy»
2. «dokument, dowód takiej umowy»
3. «praca za granicą na podstawie takiej umowy»
4. «w brydżu: deklarowana w licytacji liczba lew, którą rozgrywający zobowiązują się wziąć w danym rozdaniu»
• kontraktowy • kontraktowo • kontrakcik
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
