kontrapunkt
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•trapunkt (muz.) -k•tu, -k•cie
Słownik języka polskiego PWN*
kontrapunkt
• kontrapunktowy, kontrapunktyczny • kontrapunktycznie • kontrapunkcista • kontrapunktować
1. «technika kompozytorska w utworach wielogłosowych»
2. «linia melodyczna towarzysząca podstawowej melodii»
3. «dział teorii muzyki»
4. «element obrazu, widowiska itp. uwydatniający inny element przez skontrastowanie go z nim»
• kontrapunktowy, kontrapunktyczny • kontrapunktycznie • kontrapunkcista • kontrapunktować