korekta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
korek•ta -ek•cie, -ek•tę; -ekt
Słownik języka polskiego PWN*
korekta
• korektowy
1. «usuwanie błędów, nieprawidłowości»
2. «nanoszenie poprawek na próbnych odbitkach drukarskich za pomocą znaków korektorskich; też: taka odbitka drukarska lub poprawki na tej odbitce»
3. zob. korektornia.
4. «nadawanie instrumentom muzycznym właściwego tonu»
• korektowy
korekta autorska «korekta wykonana przez autora»
korekta domowa, własna, drukarska «sprawdzenie przez korektora drukarni prawidłowości wykonania składu»
