korkowiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kor•kowiec -w•ca; -w•ce, -w•ców
Słownik języka polskiego PWN*
korkowiec
1. «blaszany pistolet dziecięcy, z którego strzela się korkami»
2. «koralowiec tworzący niewielkie, jasnoróżowe kolonie o grubym pniu»
korkowiec amurski «drzewo o grubej korze przerabianej na korek i drewnie wykorzystywanym w meblarstwie»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
