kołtunienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koł•tunić -unię, -unią; -uń•cie
koł•tunieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli
Słownik języka polskiego PWN*
kołtunić pot. «zbijać włosy, sierść itp. w kołtun; też: zwijać coś w kłąb»
kołtunieć
1. pot. «o włosach, sierści itp.: zwijać się w kołtun»
2. pogard. «o ludziach: stawać się kołtunem»
kołtunić się pot. «o włosach, sierści itp.: zbijać się w kołtun»