kubrak
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kubrak -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
kubrak
• kubraczek
1. «kurtka, zwykle z materiału gorszego gatunku»
2. «krótki ubiór kobiecy przylegający do figury, noszony w XVII–XVIII w.»
3. «męski kontusz z płótna lub sukna noszony przez służbę w XVIII w.»
• kubraczek
