kupczyk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kup•czyk -kiem; te -ki, ci -kowie, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
kupczyk
1. «drobny kupiec; też: pomocnik kupiecki»
2. lekcew. «o kupcu»
3. pogard. «osoba handlująca rzeczami, dobrami, które nie powinny być źródłem materialnego zysku»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
