kurkowy
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kur•kowy; -wi: bractwo kurkowe
Słownik języka polskiego PWN*
kurek I
• kurkowy
1. «element zaworu kurkowego służący do zamykania i otwierania dopływu cieczy lub gazu»
2. «część zamka broni palnej, powodująca odpalenie naboju»
• kurkowy
kurek II
• kurkowy
1. daw. «kogut, kogutek, kurczak»
2. daw. «przedmiot wyobrażający koguta, m.in. umieszczany na dachu jako chorągiewka»
• kurkowy
bractwo kurkowe «stowarzyszenie strzeleckie w średniowiecznych miastach»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
