lektorat
Wielki słownik ortograficzny PWN*
lek•torat -atu, -acie; -atów
Słownik języka polskiego PWN*
lektorat
1. «kurs języka obcego»
2. «niższe święcenia uprawniające do czytania lekcji w czasie nabożeństw»
3. «uprawnienie przyznawane osobie świeckiej do czytania lekcji w czasie nabożeństw»
4. «zajęcie lektora – osoby czytającej komuś głośno»