matematyczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
matematycz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
matematyka
• matematyczny • matematycznie • matematyk • matematyczka
1. «nauka posługująca się metodą dedukcji, zajmująca się badaniem zbiorów liczb, punktów i innych elementów abstrakcyjnych»
2. «wydział lub kierunek w szkole wyższej obejmujący studia w tym zakresie»
3. «nauka matematyki jako przedmiot w szkole; też: lekcja tego przedmiotu»
• matematyczny • matematycznie • matematyk • matematyczka