norki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nor•ki (futro z norek) -rek
nor•ka -r•ce, -r•kę; -rek

Słownik języka polskiego PWN*

norki «futro z wyprawionych skórek norek»
nora
1. «podziemna kryjówka zwierzęcia»
2. pot. «liche, nędzne mieszkanie lub podejrzany, brudny lokal»

• norka
norka
1. «niewielki ssak drapieżny o wydłużonym ciele, małej, płaskiej głowie i krótkich nogach, żyjący w leśnych bagniskach»
2. «wyprawiona skórka tego zwierzęcia»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

norka

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „norki” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „norki” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „norki” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego