obsprawić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•sprawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obsprawić — obsprawiać pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w odzież»
obsprawić się — obsprawiać się pot. «zaopatrzyć w najniezbędniejsze rzeczy siebie samego»