obtłuc
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•tłuc -tłukę, -tłuką; -tłucz•cie; -tłukł; -tłukł•szy; -tłuczony
ob•tłuczenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
obtłuc — obtłukiwać
1. «uderzeniem spowodować odpadnięcie, odpryśnięcie czegoś»
2. «uderzeniem spowodować ból lub uszkodzenie czegoś»
obtłuc się — obtłukiwać się
1. «zostać obtłuczonym, stracić jakąś część»
2. «zostać uszkodzonym, poobijanym w wyniku uderzenia lub upadku»
obtłuczenie «obtłuczone miejsce na ciele»
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
