odwołać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
od•wołać -am, -ają
od•wołanie; -ań
Słownik języka polskiego PWN*
odwołać — odwoływać
1. «skłonić kogoś do odejścia skądś lub opuszczenia jakichś osób»
2. «zawiadomić, że coś się nie odbędzie»
3. «ogłosić coś jako fałszywe, niebyłe lub nieobowiązujące»
4. «usunąć kogoś ze stanowiska»
5. «wezwać kogoś do powrotu z jakiegoś miejsca»
odwołać się — odwoływać się
1. «powołać się na coś jako na punkt oparcia w jakiejś sprawie»
2. «zwrócić się do kogoś z jakimś przekazem, apelem w celu wywołania określonej reakcji»
3. «zwrócić się do kogoś, do czegoś jako do instancji rozstrzygającej, prosząc o ponowne rozpatrzenie jakiejś sprawy»
odwołanie
1. «zwrócenie się osoby nieakceptującej decyzji jakichś władz do wyższej instancji o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę lub uchylenie wydanej decyzji»
2. «pismo zawierające prośbę o ponowne rozpatrzenie sprawy»
3. «odniesienie do czegoś»
4. «usunięcie ze stanowiska»