okcydentalistyczny
Słownik języka polskiego PWN*
okcydentalizm
• okcydentalistyczny • okcydentalista • okcydentalistka
1. «zainteresowanie kulturą zachodnią i skłonność do ulegania jej wzorom, charakterystyczna dla społeczeństw Europy Wschodniej»
2. «kierunek w rosyjskiej myśli społecznej połowy XIX w., którego przedstawiciele postulowali zniesienie poddaństwa chłopów i upatrywali historyczną szansę Rosji w przebudowaniu jej ustroju na podstawie doświadczeń konstytucyjno-monarchicznych państw Europy Zachodniej»
• okcydentalistyczny • okcydentalista • okcydentalistka