okoliczność
Wielki słownik ortograficzny PWN*
okolicz•ność -ści; -ści
Słownik języka polskiego PWN*
okoliczność «wszystko to, co towarzyszy jakiejś sytuacji lub zdarzeniu»
okoliczność łagodząca, obciążająca «fakt ujawniony w toku procesu sądowego, wpływający na wymiar kary: łagodzący wyrok lub obciążający oskarżonego»