oprząść
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•prząść o•przędę, o•przędziesz, o•przędą; o•przędź a. o•prządź, o•przędź•cie a. o•prządź•cie; o•prządł, o•przęd•ła, o•przęd•li; o•prządł•szy; o•przędziony a. o•przędzony
Słownik języka polskiego PWN*
oprząść się — oprzędzać się «zwykle o gąsienicy motyla: owinąć się oprzędem»