orzecznik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
orzecz•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
orzecznik przymiotnikowy, przymiotny jęz. «orzecznik wyrażony za pomocą przymiotnika, zaimka i imiesłowu przymiotnikowego oraz liczebnika porządkowego zgadzający się z podmiotem w rodzaju, liczbie i przypadku»
orzecznik rzeczownikowy, rzeczowny jęz. «orzecznik wyrażony za pomocą rzeczownika lub zaimka rzeczownego, występujący w narzędniku lub mianowniku»