oszpecenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•szpecenie; -ceń
o•szpecić -ecę, -ecisz, -ecą; -eć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
oszpecenie «to, co szpeci»
oszpecić się — oszpecać się «zepsuć swój wygląd nieodpowiednim ubiorem, uczesaniem itp.»