otrzepać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•trzepać -pię, -pią; -p•cie
Słownik języka polskiego PWN*
otrzepać — otrzepywać «uderzeniami, wstrząsaniem usunąć kurz, pył, śnieg itp. z kogoś lub z czegoś»
otrzepać się — otrzepywać się «trzepiąc, usunąć z siebie kurz, pył, śnieg itp.»