patron
Słownik języka polskiego PWN*
patron I
• patronka • patronować
1. «zasłużona i zwykle nieżyjąca już osoba, której imię nadawane jest jakiejś instytucji lub jakiemuś miejscu»
2. «osoba święta lub bóstwo opiekuńcze, któremu oddano w opiekę jakiś kraj, obiekt, osobę lub grupę»
3. «święty, którego imię nadawane jest przy chrzcie»
4. «osoba lub instytucja opiekująca się kimś lub czymś»
5. «prawnik sprawujący bezpośrednią opiekę nad pracą aplikanta»
6. «w starożytnym Rzymie: patrycjusz sprawujący opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami lub klientami»
• patronka • patronować
patron II «tektura lub deseczka z wyciętym deseniem, który przez zamalowanie przenosi się na ścianę, tkaninę, papier itp.»
patron III daw. «nabój lub jego łuska»
