paw
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
paw
• pawica
1. «duży ptak o mieniącym się upierzeniu i długim, wachlarzowato rozkładanym ogonie z barwnymi okami, hodowany jako ozdoba parków»
2. pot. «wymioty»
• pawica
pawie oczko zob. gupik.