pieniek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pieniek pień•ka, pień•kiem; pień•ki, pień•ków
Słownik języka polskiego PWN*
pieniek
1. «niewiele wystająca ponad ziemię część drzewa, pozostała po jego ścięciu»
2. «niewielki kawałek ściętego drzewa»
3. «część zęba pozostała w szczęce po spróchnieniu, złamaniu lub wykruszeniu się korony»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
