pikielhauba
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pikiel•hau•ba -hau•bie, -hau•bę; -haub
Słownik języka polskiego PWN*
pikielhauba «hełm skórzany okuty blachą, zakończony na szczycie ostrym grotem, noszony przez wojsko pruskie, później używany w armii cesarstwa niemieckiego»