pin
Wielki słownik ortograficzny PWN*
PIN (= Personal Identification Number – osobisty numer identyfikacyjny) PIN-u, PIN-ie; PIN-ów a. ndm: kod PIN
pin-up girl ndm
Słownik języka polskiego PWN*
PIN «czyjś numer identyfikacyjny, umożliwiający np. pobieranie gotówki z bankomatu»
pin «wyprowadzenie układu scalonego»
pin-up girl [wym. pinap gerl], pinup girl [wym. pinap gerl] «młoda aktorka lub modelka, której zdjęcia są często wycinane z pism ilustrowanych i przypinane na ścianie przez wielbicieli»