piston

Słownik języka polskiego PWN*

piston
1. zob. wentyl w zn. 3.
2. «w dawnej ręcznej broni palnej: mosiężna lub miedziana spłonka zawierająca masę palną wybuchającą po uderzeniu kurka»

• pistonowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego