pointa
Wielki słownik ortograficzny PWN*
break point (sport.) break poin•tu, break poin•cie; break poin•ty, break poin•tów
West Point ndm
Słownik języka polskiego PWN*
puenta, pointa [wym. p
enta]
enta]
1. «krótkie, często dowcipne, podsumowanie jakiejś wypowiedzi lub utworu literackiego»
2. «zakończenie jakiegoś procesu, działania lub jakiejś sprawy, które nadaje im szczególny sens»
breakpoint, break point [wym. brejkpojnt] «w tenisie: sytuacja, w której stronie broniącej się brakuje tylko jednej piłki do zdobycia gema; też: ta piłka»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
