poręczyć
Słownik języka polskiego PWN*
poręczyć — poręczać
• poręczyciel • poręczycielka
1. «wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś lub za coś»
2. «dać gwarancję co do czyjejś wypłacalności»
• poręczyciel • poręczycielka
poręcz
• poręczowy
1. «pręt lub listwa będąca poziomą częścią balustrady»
2. «poprzeczna część tylnego oparcia oraz oparcie boczne krzesła, fotela itp.»
3. «przyrząd gimnastyczny składający się z dwóch poziomych, równoległych drążków wspartych na słupkach»
• poręczowy
poręczenie «pisemne zobowiązanie wobec wierzyciela do wykonania zobowiązania dłużnika, w razie gdyby ten go nie wykonał»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
