pospolicieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•spolicieć -cieję, -cieją; -ciał, -cieli
Słownik języka polskiego PWN*
pospolicieć
1. «tracić na niezwykłości, stawać się przeciętnym»
2. «stawać się prostackim, trywialnym»