powleczenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
po•wleczenie; -czeń
po•wlec -wlokę (a. -wlekę), -wleczesz, -wloką (a. -wleką); -wlecz•cie; -wlókł (a. -wlekł), -wlok•ła (a. -wlek•ła), -wlek•li; -wlókł•szy (a. -wlekł•szy); -wleczony
Słownik języka polskiego PWN*
powleczenie «bielizna pościelowa»
powlec I
1. «wlokąc, pociągnąć kogoś leżącego lub coś ciężkiego, przewróconego»
2. pot. «pociągnąć, poprowadzić, zwykle siłą, człowieka lub zwierzę»