przeciągać
Słownik języka polskiego PWN*
przeciągać zob. przeciągnąć.
przeciągnąć — przeciągać
1. «ciągnąc za coś, spowodować przedostanie się tego na drugą stronę jakiegoś otworu»
2. «umocować sznur, drut, kabel itp. w poprzek czegoś, między dwoma punktami zaczepienia»
3. «przesunąć coś, rzadziej kogoś, z jednego miejsca w drugie»
4. «płynnie przesunąć czymś po powierzchni czegoś»
5. «wydłużyć czas trwania czegoś»
6. «przedłużyć w wymowie sylaby, wyrazy lub wymówić je ze szczególną intonacją»
7. «idąc, jadąc, lecąc, płynąc itp., przemieścić się»
8. «poddać metale i stopy obróbce plastycznej polegającej na stopniowym zmniejszaniu przekroju poprzecznego i wydłużaniu obrabianego materiału»
9. «poddać metal lub metalowy przedmiot obróbce polegającej na skrawaniu warstwy materiału z obrabianego przedmiotu za pomocą przeciągacza»
10. daw. «ciągnąc coś, nadmiernie wydłużyć»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
