przeciągnąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przeciąg•nąć -nę, -niesz, -ną; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy; -nięty
Słownik języka polskiego PWN*
przeciągnąć — przeciągać
1. «ciągnąc za coś, spowodować przedostanie się tego na drugą stronę jakiegoś otworu»
2. «umocować sznur, drut, kabel itp. w poprzek czegoś, między dwoma punktami zaczepienia»
3. «przesunąć coś, rzadziej kogoś, z jednego miejsca w drugie»
4. «płynnie przesunąć czymś po powierzchni czegoś»
5. «wydłużyć czas trwania czegoś»
6. «przedłużyć w wymowie sylaby, wyrazy lub wymówić je ze szczególną intonacją»
7. «idąc, jadąc, lecąc, płynąc itp., przemieścić się»
8. «poddać metale i stopy obróbce plastycznej polegającej na stopniowym zmniejszaniu przekroju poprzecznego i wydłużaniu obrabianego materiału»
9. «poddać metal lub metalowy przedmiot obróbce polegającej na skrawaniu warstwy materiału z obrabianego przedmiotu za pomocą przeciągacza»
10. daw. «ciągnąc coś, nadmiernie wydłużyć»
przeciągnąć się — przeciągać się
1. «potrwać dłużej lub za długo»
2. «rozprostować ciało, wyciągając ręce i nogi»
przeciągnięcie
1. zob. kaptaż.
2. «utrata siły nośnej i sterowności samolotu lub szybowca wywołana przekroczeniem krytycznego kąta natarcia skrzydła i oderwaniem się strug powietrza od jego górnej powierzchni»
3. «wada materiału poddanego uprzednio przeciąganiu, w postaci drobnych rys, nieciągłości i naderwań»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
