pulsu
Wielki słownik ortograficzny PWN*
puls -l•su, -l•sie
Słownik języka polskiego PWN*
uderzenie serca, pulsu, tętna «odgłos towarzyszący rytmicznym skurczom naczyń krwionośnych serca, wyczuwalny w tętnicach»
puls
1. «rytmiczne drgania wyczuwalne w niektórych miejscach na ciele, spowodowane pulsowaniem krwi w tętnicach»
2. «miejsce na ciele, w którym wyczuwane są te drgania»
3. «rytm i tempo czegoś»
