punca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pun•ca -n•cę; -nc
Słownik języka polskiego PWN*
punca
• puncować
1. «narzędzie służące do wybijania na powierzchni przedmiotów metalowych zagłębień»
2. «młotek służący do wbijania sygnatury złotnika na powierzchni wyrobu»
3. «znak wybity takim młotkiem»
• puncować