pustka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pust•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
pustka
1. «brak kogokolwiek lub czegokolwiek w jakimś pomieszczeniu, miejscu, na jakiejś przestrzeni»
2. «obszar niezaludniony lub opuszczony przez ludzi»
3. «brak zajęć lub niemożność działania»
4. «stan niemocy intelektualnej lub stan psychiczny polegający na braku intensywnych uczuć, doznań»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
