równolatek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
równo•latek -t•ka, -t•kiem; -t•ki, -t•ków
równo•lat•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
równolatek
• równolatka
1. «człowiek mający tyle samo lat, co ktoś inny»
2. «zwierzę, drzewo mające tyle samo lat, co inne»
• równolatka