rakieta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rakieta -ecie, -etę; -et: rakieta ziemia-ziemia, rakieta ziemia-powietrze
Słownik języka polskiego PWN*
rakieta I
• rakietowy
1. «obiekt latający wprawiany w ruch silnikiem odrzutowym, służący do lotów kosmicznych»
2. «pocisk napełniony materiałem wybuchowym spalającym się podczas lotu, używany do sygnalizacji i oświetlenia»
3. «pocisk składający się z głowicy bojowej, urządzenia napędowego odrzutowego oraz urządzenia stabilizującego lot»
4. «dawny pocisk zapalający»
• rakietowy
rakieta II «przyrząd do odbijania piłki w tenisie, squashu itp. lub lotki w badmintonie»
• rakietowy
• rakietowy
rakieta balistyczna «pocisk rakietowy dalekiego zasięgu»