ranka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ran•ka -n•ce, -n•kę; -nek
ranek -n•ka, -n•kiem; -n•ki, -n•ków

Słownik języka polskiego PWN*

rana
1. «miejscowe uszkodzenie ciała»
2. «uczucie głębokiego psychicznego cierpienia»
3. «uszkodzenie zewnętrznej tkanki organizmu roślinnego»

• ranka
ranek «początek dnia bezpośrednio po wschodzie słońca»
rankiem «o wschodzie słońca lub w godzinach porannych»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego