reduta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
reduta -ucie, -utę; -ut
Słownik języka polskiego PWN*
reduta
• redutowy
1. «stanowisko obronne»
2. «idea lub przedsięwzięcie krytykowane, wymagające obrony»
3. «w dawnej fortyfikacji: zamknięte umocnienie ziemne z wałem i fosą, przystosowane do samodzielnej obrony»
4. daw. «publiczny bal maskowy»
• redutowy