rentier
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ren•tier -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
rentier «osoba utrzymująca się z dochodów uzyskiwanych z oprocentowania powierzonego komuś kapitału lub z odsetek od papierów wartościowych»
• rentierski • rentierka
• rentierski • rentierka