restytucja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
re•stytu•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
restytucja
• restytucyjny • restytuować
1. «przywrócenie czemuś dawnego stanu»
2. «przywrócenie przyrodzie gatunku zagrożonego wyginięciem»
3. «świadczenie na rzecz poszkodowanego od osoby odpowiedzialnej za szkodę»
4. «naprawienie szkody wyrządzonej przez jedno państwo innemu państwu»
5. «w prawie sądowym: przywrócenie terminu powodującego skutki prawne»
• restytucyjny • restytuować