rozniecać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•niecać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
rozniecić — rozniecać
1. «spowodować powstanie ognia»
2. «wywołać gwałtowne uczucia»
3. «wywołać rozruchy lub poszerzyć ich zasięg»
rozniecić się — rozniecać się
1. «zapłonąć płomieniem»
2. «o uczuciach: przybrać na sile w sposób niekontrolowany»
3. «o niepokojach społecznych: objąć nowe tereny lub grupy społeczne»
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
