ryg

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ryg (górn.) -gu, -giem; -gów
Ryga (miasto) Rydze, Rygę; przym.: ryski
ryga (papier liniowany; justunek) rydze, rygę; ryg

Słownik języka polskiego PWN*

ryg «zespół urządzeń używanych do wierceń»
ryga
1. «papier w grube, poprzeczne linie lub w kratkę, podkładany pod papier nieliniowany dla ułatwienia równego pisania»
2. «niedrukujący materiał zecerski używany w celu uzyskania większego odstępu między wierszami lub rozdzielania łamów w czasopismach»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego