służalec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
służalec -l•ca; ci -l•cy (te -l•ce), -l•ców
Słownik języka polskiego PWN*
służalec
• służalczy • służalczo • służalczość, służalstwo
1. pogard. «osoba służąca komuś bez poczucia własnej godności i bezkrytycznie wykonująca wszystkie jego polecenia»
2. daw. pogard. «o czyimś służącym»
• służalczy • służalczo • służalczość, służalstwo