spalony
Słownik języka polskiego PWN*
spalony I pot. «w warunkach konspiracji: zdemaskowany przez władze»
spalony II «w piłce nożnej, hokeju, rugby: przekroczenie przepisów gry polegające na tym, że w chwili podania graczowi piłki nie ma między nim a bramką przeciwnika gracza drużyny przeciwnej»
spalić — spalać
1. «zniszczyć coś ogniem; też: zniszczyć komuś dobytek ogniem lub zabić kogoś, poddawszy go działaniu ognia»
2. «zbyt mocno przygrzać, wysuszyć gorącem lub mocno opalić na słońcu»
3. «zniszczyć lub uszkodzić coś środkami chemicznymi albo prądem o zbyt dużym natężeniu»
4. «zużyć coś jako paliwo»
5. «o organizmach żywych: utlenić substancje pokarmowe, wyzwalając ciepło i energię»
6. «w niektórych grach sportowych: zagrać niezgodnie z przepisami»
7. daw. «o broni palnej: wystrzelić»